Memleketim, doğduğum, büyüdüğüm, hayatımın çok büyük kısmını geçirdiğim ve çok sevdiğim yer. Çok kalabalık, çok gürültülü, artık sokakta yürümenin, toplu taşıma araçlarına binmenin bile güvenli olmadığını düşündüğüm bir şehir. Beni yoran, dinlenme olanağı bulamadığım bir şehir. Her an bir yerlerde tatsız bir eylem olacak, benim ve sevdiklerimin canı yanacak, hatta ölecekler korkusu duyduğum, insanların birbirine korku, tedirginlik içinde bakmaya başladığı bir şehre dönüşümüne içim acıyarak tanık olduğum bir şehir. Trafikten dolayı araç kullanmaktan kaçındığım bir şehir.
Şu an yaşadığım yer ise, uyandığımda ilk gördüğüm şeyin deniz olduğu, gün boyunca deniz ve kuş seslerinin bana eşlik ettiği, günün her saatinde ister yaya ister araçla, huzur, güvenlik duygusu eşliğinde rahatlıkla gezebildiğim, her an bir eylem olacağı kaygı ve düşüncesinden uzak kaldığım, çok daha sakim, çok daha az insan olan bir yer. Burada, minik bahçem ve balkonumda yetiştirme olanağı bulduğum sebze ve meyvelerle karnımızı doyurmak çok daha kolay. İnsanlar daha güler yüzlü ve gerçekten umutlu görünüyorlar.
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.