Her şey sonuçlandığında hatırlanacak olan düşmanların konuşmaları mıdır yoksa dostların sessiz kalışları mı?

Hiçbir zaman düşmanları net olarak hatırlamayız. Her zaman dostların sessiz kalışları kalır aklımızda.
Çünkü güvendiğimiz sırtımızı dayadığımız bir anda yok olmuştur dağılmıştır. Sessiz kalınca karşındaki aslında hiç dost olmadığını anlıyorsun. Sana dost gibi gözüken ama dost olmayan insanlar olduğunu anlıyorsun. Zorlu süreçte yalnız kalmak da, destekçi bulamamak da, her şey son bulunca kimsenin olmayışı da, her şey mahvediyor insanı. Gerçekten birinin dostu ise bir insan sessiz kalmaz neticede.