Kendini sevmemiş ve ölmek isteyen biri başkasını sevebilir mi?

Yahu sevebilir elbette, yani ta buralardan, hiç tanımadan ben bile sevebilirim de, o biri niye ölmek istemiş onu merak ederim. Kendimizi beğensek de beğenmesek de sevilmeye değer pek çok şeyimiz olduğunu biliyorum. Sevmeyi başaramamış olmamız sevilmeye değer olmadığımız anlamına gelmiyor. Daha önce başka bir sorunun yanıtında kullandığım bir alıntıyı tekrar burada kullanmak istedim: "kendisine günler, geceler verilmeyi hak etmiş kişi..." diye başlayan bir alıntı. Günler, geceler verilecek denli özel, güzel, özgün, biricik olan biri kendisini sevmeyi öğrenmeye belki tam da buradan başlayabilir. İnsanın kendi hayatı/ölümü konusunda karar alma yetkisi olduğunu düşünsem de; bir insanın ölme isteğini anlayabildiğimi söyleyemeyeceğim. Hele kendisine günler, geceler verilen birinin bunu istemesini hiç anlayamıyorum desem yeridir.