Lunapark benim için hem korku dolu hem de şahane bir yerdi çocukken. Çünkü o dönme dolapları, gondolları gördükçe hem korkuyor hemde kalbim heyecandan atıyordu. Ama hep korkum galip geldi binemedim. Çocuklar için olanlar yavaş trenler, atlı karıncalarsa hiç dikkatimi çekmedi.
Onları sevemezdim, binmekte istemezdim. Yani çocukluğumda Lunaparkın tadını hiç çıkaramadım. Şimdi de hayatın koşuşturmasından, işten güçten, derslerden gidip eğlenmiyoruz. Bu büyük bir lüks olurdu zaten.
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.