Türkiye'deki insanlar çocuklarımızın geleceği için ne kadar uğraşıyor?

Kesinlikle uğraşıyor bunu yadsıyamayız fakat cahil kesim o kadar var ki ve birbirlerini destekliyorlar ki beceremiyorlar. Bakın bir hikaye anlatacağım bir profesörün bir çocuğu varmış. Bu profesörün bir arkadaşı gelmiş yanına ve o da profesör. Muhabbet etmeye başlamışlar ve arkadaş olan profesör çocuğa kafasını çevirdiğinde bakmış çocuk sandalyeye çıkmaya çalışıyor fakat çıkamıyor. Kalkmış ve çocuğa yardım etmiş. Çocuğun babası demiş ki ne yaptığını biliyor musun? Adam da demiş ki ne oldu ki? Baba söylemiş bu çocuk bu sandalyeye bir daha tırmanamıyacağını düşünüyor. Çünkü sen ona yardım ettin ve her sandalyeye çıkışında birisinden yardım isteyecek.
Önceden bir keresinde bir tespit yaptımç Midye satarken adam 6 yaşında ki çocuğa uzattığım midyeyi elimden alıp çocuğun ağzına götürüyordu. Bee adam bu çocuk kendi işini kendi yapamayacak yaşta mı? Sonra gelirler bu çocuk büyüyünce deli gibi para saçarlar kendine güvensin diye. Şimdi düşündüm yine sinirimi hoplattı.
Yani demem o ki iyilik yapıcam derken kötülük yapıyorlar ki en kötüsüde o zaten kötülük yaptığını fark edemiyor. Fakat velakin size tavsiyem annenizi babanızı olduğu gibi kabul edin benim gibi tüm ergenliğinizi kavga ederek harcamayın. Annem değil de özellikle babamla çok kavga ettim ergenlik boyu ama yapmam yanlışmış bunu fark ettim. Babam baskıcı biri beni arayıp oğlum şöyle yap dediğinde he baba diyorum gene kendi bildiğimi yapacağımı o da biliyor zaten. Size tavsiyem bu arkadaşlar yine söylüyorum annenizi babanızı olduğu gibi kabul edin onlarda sizin iyiliğini istiyor. Kendinize her zaman saygı duyun.