Küçükken hiç kayboldunmu?

Çok komik bir anım vardır kaybolmamla alakali.Büyük ihtimalle 5-6 yaşlarındayken annem ve bir komşumuz pazara gitmiştik.Ben havuç çok severdim ve tezgahlardan alıp yemeye başlardım.Annem sonradan fark edip bana kızardı ama vazgecmediğim tek şeydi galiba.Yine aynı şekilde havuç tezgahinin önünde duruyorduk bende havuç alıp yemeye başladım annem fark etmedi tabi bana dönünce sakladım sen burda bekle biz yan tezgahtan meyve alıp gelicez dedi.Pazardaki çoğu insanı tanıdığımız için bir sorun yoktu zaten annem açısından.Pazar git gide kalabalıklasmaya başlayınca bende korkmaya başladım bi an annemi göremedim ve ağlamaya başladım ağlaya ağlaya gezinirken bir abi beni aldı pazar yerinin orda danışma tarzında bir yer vardı ordakilere götürdü.Allahtan soyismimizi falan ezberlemisim annemin adını falan anons ettiler annem gelip beni aldı.O kadar gülüyorum ki gözümün önünde annemi görmemişim hala annemle bunun muhabbetini yapıp dalga geçeriz.