Istediginiz mesleğe nasıl karar verdiniz?

Aslında kendim karar vermedim.Ben küçükken anne ve babamla fazla vakit geçiremedim çalıştıkları için ben desenlerde kalıyordum. Benim küçüklüğüm dedemlerin yanında geçti hep.her neyse meslegimi secme kararima gelecek olursak .Lise tercihi yapacağım sene dedem felç geçirdi ve ben ilk defa o kadar çok korktum çok değer verdiğim birini kaybetmekten ve elimden hiçbirşey gelmiyordu.Sonra kalp yetmezliği olduğunu öğrendik. Doktorlar fazla yaşamaz dediler .En fazla iki senelik ömrü var amcanın dediler. Bu sözlerin üzerine kendimi kaybettim uzun bir süre kendime gelemedim. Dedem hastanede yatarken bir gün yanına gittim .Benim kızım hemşire olup bana bakıcak dedi .Ben o zamana kadar hemşirelik mesleginden hep nefret etmiş ve istememiştim. Dedemin bana söylediği bu kelimeler beni çok içten etkilemişti. En sevdiğim insan ellerimden kayıp giderken benim birşeyler yapmam gerektigini düşündüm.Polislik okula gitmeyi çok istediğim halde tercih yapmadım tercih listemi baştan sonra sağlık meslek liseleri ile doldurdum antalya konya karaman ve ilçeleri heryeri yazdım. Sonra okula başladım. Birşeyler öğrenmeye başladım. Daha fazla şey öğrenip yararlı olabilmek için çabaladım. On beş tatillerde ,yaz tatillerinde dedemi her hastaneye kaldırdığımızda yanında ben kaldım. Kalbini kırmak istemedim buna her daim dikkat etmeye çalıştım. Ona bakarken bu işten rahatsız olmadığımı aksine mutlu olduğumu dile getirdim surekli.Ve son senem mezun olacağım sene dedemin durumu ağırlaştı. Bana haber vermemişlerdi. Dedem yoğun bakımda kalmış uzun bir süre haberim olmamıştı. En son zekaretlik iken babam aradi gelmem gerektigini dedemin kotulestigini soyledi .Hastanedeydim elim ayagim o kadar birbirine dolaşmıştı ki üstümü bilr değiştirmeden staj formalarımla ilk otobüse bindim karamana gittim .Bes saatlik yol benim için hiç bitmiyormuş gibi geldi .Hastaneye geldim odadan içeriye girdim ve dedem kapının sesi ile gözlerini açtı. Bana baktı beni gördüğüne o kadar sevinmişti ki yüzü gülüyordu. Formama baktı sonra elleri işaret ederek onay verdiğini dile getirdi ve gözleri doldu .Dedemi ertesi gün sabah kaybettim.Ama şimdi bu mesleğin sayesinde dedem gibi bir çok insana yardımcı olabiliyorum.Her gördüğüm insanda dedemin o son halini görüp onu bu kadar gururlandiricak bir meslegi icra ettigim icin daha da mutlu oluyorum.