Güven kelimesinin sizin için anlamı?

1)
Güven (i. )
Bir şeye inanmaktan, dayanmaktan, bel bağlamaktan gelen rahat ettirici duygu, inan, güvenç, îtimat: Kesemdeki servetime güvenim azalıyor (Yusuf Z. Ortaç). On üç yaşında henüz çıraklığa giren bir çocukta bile az zamanda nefsine güven başlar (Ahmet H. Tanpınar). Yarınlara güvenle bakıyorum (Câhit S. Tarancı).

2)
Güven (i. )
i. ( güven-mek fiilinin kökü isim olarak kullanılmıştır) yeni.

3)
Güven (i. )
Tehlike bulunmama durumu, güvenlik, emniyet, âsâyiş. ѻ Güven beslemek: Güvenmek, inanıp îtimat etmek. Güven mektubu: Elçilere gittikleri yerin devlet başkanına sunulmak üzere kendi devlet başkanları tarafından verilen mektup, îtimatnâme. Güven olmaz – Güven olur mu?: İnanılmaz, güvenilmez, îtimat edilmez: Hızla geç kalabalık caddeden / Şoför milletine güven olmaz (Câhit S. Tarancı). Güven vermek: (İnsanın üstünde) Güvenilir bir kimse veya şey etkisi bırakmak. Güveni kalmamak (sarsılmak): (Güvendiği, inandığı bir kimseye) Geçen olaylar sebebiyle artık güvenmez, inanmaz olmak. Güveni olmak: İnanmak, güvenmek, îtimat etmek. (Birinin) Güvenini kazanmak: (Birinin) Rahatlıkla inanıp bel bağlayabildiği bir kimse durumuna gelmek.