Yıllardır kendimi güya tanırdım
Sanık ben,yargıç ben hep aklanırdįm
Şeytanı en büyük düşman sanırdım
Ondan da beteri... Nefsimmiş meğer...
Tutkuya döndükçe giyim markası,
Yerde paspas olmuş haya hırkası
Kuşatmış kaleyi şeytan fırkası
İçindeki casus nefsimmiş meğer
Ne kadar soyarsa insan bedeni
O kadar olurmus güya medeni
Bu afyonu bir çağdaşlık nedeni
Diyerek yutturan...Nefsimmiş meğer... Hatırladığım kadarıyla kısa bir şiirde bu gecenin sözü değil şiiri olsun.
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.