Hala annem var, allaha şükür.. ama hiç elinde terlik peşimizden koşmamıştır.. bizi döveceği zaman kaçmamız düşünülemezdi.. çağırırdı yanına, kuzu kuzu dayağımızı yer, otururduk aşağıya.. o zamanlar çocuk psikolojisi filan yoktu; dayağı yedin mi, hiçbir şeyin kalmazdı!
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.