Doksanlı yıllara özlemimiz neden?

Insanlar günler geçsin de geçmişin değerin çok daha fark etmeye başlıyor çünkü en güzel anılar çocukluk ve gençlik yıllarında yaşanıyor 25'li 30'lu yaşlardan sonra birçok aktif eden el ayak çekilince monoton bir hayat ta giriş yapılıyor hala Monotonluk insan pek de lezzetler bir diğer etken de Gün geçtikçe el emeği ile yapılan popüler kültürün getirdi hızlı tüketim sayesinde Emek vermeden yapılmaya değersizleştirmeye başlaması bitti işte o yozlaşmış değeri bugünkü kadar getirilmiş getirilmemiştir olan 90 lı yıllarda benim ve 90'lı yıllarda yaşamış sizlerin anılarında koşanlar bırakmış şeyleri bu yazıda paylaşmaya çalışacağım şimdi bakarsak çocukluk yıllarımızda ki o 90'ında döneminde Bayram geldiğinde bakkala giderdik patlayıcılar gelirdi Bunlar torpil füze kız kaçıran Çatapat vesaire vesaire bunları patlatırdım oynardık bunlarla sonrasına oyuncak araba çoğumuzda plastik Aydın Usta pazarımıza oyuncak arabalar vardı sro arabayla öğrenebilmek için onlara gider ve arabayı bize de oynasana kadar sabırla beklerdik sakızlardan kutulardan çıkan Lego parçaları ile birleştirme yapardık sonrasında ise top açığımız vardı Uzakdoğu rakibi yoyo sonrasında Taso vardı Nasıl ortaya çıkmıştır işte 1992 lerde uzak cipslerden çıkan sevimli Kahraman figürü tasolar the şak şak vardı çevredeki birbirine çarpan toplar vardı sonrasında Uçan Pervane bir döneme en favori oyuncakları ile üflemeli plastik Uçan top vardı sonrasında Kara Şimşek naylondan oyuncak araba sonrasında dondurma atar dondurma bir ipe bağlı dondurma yaptırdık sonrasında ise stres yayı vardı vampir diş 90'larda çocuk olduğunu da bisikletsiz olunurmu BMX Pinokyo ve Contra bisikletler vardı vesaire Tabii ki bunları ben bilmedim 90 lı yıllarda Araban olsa bu kadar eğlenemez dediğimi şey varsa yoksa eğlenmek oyun oynamak için bir taşın bile olsa yeterdi. Okullarda genellikle isim şehir oynardık Mahalle maçları yapardık çizgi film Derimiz vardı Pikachu Pokemon da işte bu sonrasını iste evde ışıklar söndü zaman bakkaldan mum alırdık Mum ışığında ders çalışırdık yani çokça figüran bahsedilebilir yani çocukluklar da bayramlarda samimilik vardı bayram sabahı namazdan sonra akrabalara gideyim el öperdik onlardan şeker ve bize para verirler diye sadece