Sene 2015 nişanlanacağım kız beni askere gönderiyor.Gönderirken gözler yaşlı tabi hüngür hüngür ağlamalar falan.Askerdeyim kayseri de herşey iyi hoş güzel yolunda ilerliyor.Arada bir çatırdamalar oluyor tabi ama yine iyiyiz.Ben yüzüğünü çıkardığının haberini alıyorum.Arıyorum soruyorum.Ne oldu diye inkar ediyor tabi.Neyse izine gidiyorum istanbula 8 ay boyunca ettiğimiz bütün kavgaları tartışmaları çözüyorum.İzinden dönüyorum.Tam koğuşa girerken bir telefon geliyor.Benim en yakın arkadaşım.Sare yüzüğü çıkarmış sözü atmış galiba birşeyler söyledi bana ama emin değilim diyor.Arıyorum ilk önce açmıyor tabi.Gece nöbete gidiyorum nöbette arıyorum yok.Sonra mesaj atıyor.Batuhan ben seni daha fazla bekleyemeceğim üzgünüm diyor. Halbuki askerliğimin bitmesine 3 ay kalmış nerdeyse bitti bitecek yani.1 hafta sonra duyuyorum ki nişanlanmış.Duyduğum gece stresten saçkıran oluyorum.Tabi ailevi şeyler de üst üste geliyor özlem hasret vesaire.
Askerliğim bitti.Döndüm istanbula.Metroda gördüm dünya küçük işte. Yere baka baka arka vagona geçiyor,utancından kıpkırmızı oluyor.Ben gözlerimle anlatıyorum ne anlatmak istediğimi.
Askerliğim biteli 2 sene oluyor.Saçkıran hastalığım hala geçmedi saçlarımı kazıyorum şimdi.Peki sonuç ? Giden saçıma mı yanayım ? Boşa verdiğim değere zamana mı ? O gün bugündür kimseye güvenmedim. Çoğu ilişkim ciddi bile olamadı. Velhasıl kimseye kendinizden çok değer vermeyin kardeşim.Sonra gün gelir benim gibi dişçiye gider beyinsiz bir asistan size ''Kanser misiniz ?'' diyip sizin hayata olan bütün ümitlerinizi söndürebilir.
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.