Derin Devletin ilk Gladio'su, Templiyer Şövalyeleri kimlerdir?

Templiyer Şövalyeler, bir efsane olarak anılmaktadır. Haklarında türlü iddia ve rivayet bugüne kadar gelmiştir. Templiyerler, kimileri için geçmişte kalan, liderleri Molay'ın 14 Mart 1314 günü kütükler üzerinde yakılmasıyla son bulan bir örgüttü, kimileri için ise varlıklarını bugüne kadar koruyan, kabuk değiştirmiş ve son yüzyılda olaylara yön veren bir yapıydı. Bizim açımızdan önemi ise ezoterik örgütler tarihinde önemli bir yeri olması ve dönemin dinsel derin devletinin bir tür "gladiosu" rolünü oynamasaydı. Diğer önemli bir nden ise ortaya çıkan, başta masonluk olmak üzere birçok örgütün, köklerini, Templiyerler'e dayandırmak istemeseydi. Böylelikle Templiyer mirası üzerine yükseldiğini iddia eden ya da onlardan esinlenen modern yapılanmalar ister istemez Templiyer konusunu tartışma gündemine getirmekteydi.
Şurası kesin ki Templiyer olgusunu anlamadan bugün olan bitenleri anlamak pek mümkün görünmüyor. O yüzden söz konusu derin yapılara Templiyerler'le başlamayı uygun gördüler.
XII. yüzyılın başında Templiyerler'in kuruluşu gerçekleşti. 1118 yılı geldiğinde ise Templiyerler'in ilk üstadı olan Hugunes de Payen, Andre de Montbard ve yedi arkadaşı, papadan ve zamanın Kudüs Kralı Baudouin'den izin alarak örgütlerini kurdular. İlk isimleri "Süleyman Mabedi'nin ve İsa'nın Yoksul Şövalyeleri'ydi. Gerçekten bu ilk kuşak tapınakçılar, son derece disiplinli, özverili, namuslu, maddi şeylere değer vermeyen, yarı rahip yarı asker inanç adamlarıydı.
Görünen amaçları "kutsal toprakları" ziyarete gelen hacıları korumak, ticaret kervanlarının güvenliğini sağlamaktı. Templiyerler, 9 yıl boyunca 9 şövalye olarak kaldılar. Burada "9 şövalye koskoca hac yolunu nasıl korur?" diye bir soru ortaya atılabilir. Sadece papanın şahsına karşı sorumlu ve St. Agustine tarikatının dinsel prensiplerine bağlıydılar. Krallar bile onlardan hesap soramazdı. Kudüs'teki 'Kutsal Mezar Kilisesi'inden lojistik destek alıyorlardı. Süleyman Mabedi'nin üzerinde bulunan Kudüs Sarayı'nın bir bölümü onlara ayrılmıştı. Bu yüzden onlara "Tapınak Askerleri" denilmişti. Beyaz giysilerinin üzerindeki 8 uçlu kırmızı haç ayırt edici özellikleridir.