abdal

hem şiir hem de düzyazıda derviş anlamına gelen bu sözcük,halk ozanlarının adının başına ya da sonuna gelerek onların mahlası olarak da kullanılmıştır.

abdal kelimesinin tasavvufi manası manevi derecelerden birisine ermiş müslümanların iyilik ve selameti için bazı hadiselere hayırlı istikamet verebilme gücüne allah tarafindan mültedir kılınmış kişi demektir.

abdal, türk tasavvufunun daha radikal formlarında karşılaşılan en üst mânevî mertebenin bir adıdır. sünnî islam dışında kalan birçok türkmen dinsel topluluğunda rastlanmakta, derviş veya baba da denmekteydi.

doğaüstü güçlere tasavvufta ise manevi açıdan yüksek mertebelere erişmiş kimselere doğu inanışına göre verilen ad.gaipten haber verirler.

hakkı hak, insanı hak bilen bilir kişiler.