Mahalle Maçı

agaaaaaaaaaa özledim lan baya oldu yapmayalı gelin yapalım lan çok güzel olur

2 tas kurardık mahalenin ortasına 3 korner bir penaltı korner oldugu gibi nasıl sevinirdik önce anlasırdık kolasına diye kaybedince almaxzdık kolayı ne güzel günlerdi ben ama genelikle kaleci hakında kavga ederdik ama güzel günlerdi şimdi öle şeyler kalmadı dha

çocukken aynı mahallede yaşardık farklı sokaklarda otururduk maç yapardık ama bu olurdu mahalle maçı orada edinilen mutluluk ve tecrübe kadar faydalı bir şey yok bence...

İnternetin yaygınlaşmasıyla unutulmaya yüz tutmuş 90'lı nesilin özlemle andığı 2000'li çocukların ise hiç tatmadığı bir duygu. Mahallenin dar sokaklarında dizleri yara, elleri kirli ama çocukluğunu dibine kadar yaşayan insanların geçmişinde kalan güzel günler. Maç topun huysuz dedenin bahçesine kaçmasıyla biter ve eve gidince anneden azar işitilir

Şüphesiz eskiden çok güzel bir şeydi ama artık eskisi kadar oynayanlar yok sokaklar da. Her çocuk teknoloji manyağı oldu. Ben de futboldan soğudum ve ben de kendimi teknolojiye verdim artık.

Zamanında Mahalle Maçı Yapıyorduk İşte 10 A 10 Yapmıştık Ortaya Para Koymuştuk Bizim Takım Kaybediyordu Bende Çok Sinirliydim O Sıra Yerdeki Taşı Çocuğun Kafasına Atmıştım Çocuğun Kafası Yarılmıştı İşte O Sıra Maç Değil Kavga Cıkmıştı O Gün Halen Aklımdan Çıkmamıştı

taştan kaleler yapılır . iki mahallenin önde gelen abileri kaptan olur . Ortaya bi idda konur . Takımlarda illa ki bi tae oynamayı bilmeyen vardır kaleye konur . Her gol yediğinde mahallenin abisinden azar işitir. Speedy Gonzalez gibi bi tane topcu bulunur her top ona atılır o çalım atar ve gol ... Sonuç 10 a 3 biz yendik

valla mahalle maçının normal maçla alakası yok ne hakem vardır ne de 11 e 11 oynanır kimse kaleci olmak istemez boyle bişey yani :)

valla açıkçası mahalle maçı normal maç gibi değildi normal maçta iki takımda eşittir ya bizim mahalle maçlarında takımlar eşit değildi bi takımda 10 bi takımda 13 değişiyodu ha bu arada öyle kimse yalandan faul diye kendini yere filan atmazdı direk adaletli olunur herkez birbiriyle saygı çerçevesinde olrdu

Ben o tadı hiç bilmiyorum beni aralarına almazlardı ve üzülürdüm.

Mahalle maçlarını kuralarla belirnen büyük zevklerin yaşandığı uygulamalardır.Ev-Deplasman uygulaması vardır.Maçın olduğu günü sabırsızlıkla bekler ve o gün geldiğinde çok iyi hazırlanırdım.Takım isimlerini kendi aramızda koyardık,her bir mahalle bir takımı temsil ederdi.

Eskiden zevk alınan oyun taşlarımızın ayağımıza takılıp düşmemizle zevk aldığımız oyun. Şimdi ki asfalt yolda, çimende oynanan değil.

Akşam ezanı okununca eve giden 90 lı yılların çocukları heyy gidi hey

düşünüyorum da o an ki atmosfer şampiyonlar liginde bile yoktur.insana ayrı bir hava katıyor diğer mahallenin gözünde iyo bir oyuncu iseniz.ya da küfür ederken etraftan komsular duymasin diye sessiz sessiz etmeniz.sinirlenince küsüp oynamamanız.daha sonrasında kola cips.ve aksam ezanıyla eve gitme telaşı.güzel günlerdi

İki taşı koyardık arası kale olurdu adım sayarak aldım verdim yapardık kazanan karşı takıma sakız ısmarlardı tam oyunun ortasında gelen arabalarında hastasıydım gelip taşlara çarparak geçiyorlardı bişerek aaah eskiler aah

Çocukluğumuzun vazgeçilmezi ve kıyasıya rekabetin olduğu küçük ama sıcak bir ortam her çocugun tatması gereken ve maç için ortaya konan kola, gazoz gibi ödülü kazanma hazzını yaşaması lazım

Mahalle Maçı süper bişi arkadaşlarla ve yan mahalende yapılan maç

Mahalle maçı çocuklumuzda vazgecilmez oyundu hatta kaleci bulmak zordu
O gunler unutulmaz ve guzeldi gol attiktan sonra sevinmen guzeldi ve mac bitince 25 kuruşluk kolalar icerdik 3 disari atan penalti atardi halada gunumuzde oynanir ve eglencelide yasanir

her iki mahheleden de gelen kişiler arasında olan bir maçtır kolay kolayda kavgasız bitmez illa bi dövüş olacak yani :D

O eski harika günler.. top bulamadığımız zamanlar eski su şişelerine inşaat kumu doldurup öyle yapardık maçları mahallenin kızlarıda camdan izlerdi.. uefa liginde yoktur o atmosfer :d

her daim aradığım ve sokakta gördugum her cocukla bır on dakikada olsa her daim müdahil olduğum üç korner bir penaltıda kaleciyi çağırdığım ve nesillerin kaybolunca unutacagı bir efsane

hey gidi günler be maçlar 90 dk değil sabahtan akşama kadar anamız eve çağırırdı biz 5 dk için yalvarırdık şimdi herkesin elinde telefon sosyallikten uzak ot gibi yaşıyolar

Mahalle maçı çok oynardık. O zaman saklambaç körebe mahalle maçı favori oyunlarımızdı. Beni her zaman kaleci yapmak isterlerdi. Ben inat edip kaleci olmaz, saha içerisinde oynardım..

3 kere yere değmeden penaltı derdik taşlardan kale yapardık güzeldi mahalle maçları ya

herkes pozisyona odaklanırken ben gizlice taşları yaklaştırıp kaleyi küçültürdüm :)