Evlilik teklifi

yaşadığımız dünya ve düzen öyle bir karmaşıkki,kimin dost kimin düşman olduğunu kestiremez durumdayız.hal böyle iken neden hala insanı insan olarak kabul etmiyoruz.neden illaki bir çıkar,birşeyler elde etmeye çalışıyoruz? bu sorunun cevabı basit.insanın yaratılışında daima açgözlülük ve almak vardır vermek değil,ama veren elin üstünlüğünün bir zamanlar cömertlik olarak nitelendiriliyorsada günümüzde aptal konumuna düştüğümüz bir gerçektir.bütünbunlarla dostluğun arkadaşlığın ne alakası var diyeceksiniz bence doğrudan ilişkili.allah insanların ruhlarını yarattığı zaman onlara ben sizin rabbinizmiyim diye sorduğunda evet rabbimizsin dediler.ama o ruhlar dünyaya teşrif edildiğinde ise rabbilerini tanımaz ve insanlıktan çıkmış ve insanlara kötülük etmeye yarışan bir milletler topluluğu oldular.zerre kadar hayrın ve şerrin hesabının sorulacağı mahkemei kübrüda bu hesapların sorulacağını herkes unutmuş gözüküyor.neyse.doğa hanım gelelim size ben yalnız yaşayan bir insanım daha sizin evli veya bekar olduğunuzu bile bilmiyorum.ne iş yaptığınızıda bilmiyorum.bu durumda yalnız bir erkeğin bayana rol yapıpta olgunluk göstermesi bir yalancılıktır.ben olduğum gibiyim.size ne yazdı isem içimden gelerek yazmışımdır.ama kelimeleri iyi okursanız beni anlarsınız.yüreği acı ve hayatı bedbaht olan bir insan size uzakta iken nasıl zarar verebilirki..? ben neysem oyum.yani olduğumdan farklı gözükemem duygusal ve romantik bir kişiliğe sahibim,cömertim,acıma hissim ve şefkatim yüksektir.yani anlayacağınız bundan 100 yıl öncesi bir dinazor kalıntısıyım.ama asla gerici değilim.şu an dersane müdürlüğü yapıyorum.milli eğitimden emekliyim.,7 yıl önce ayrıldım 2 çocuğum var bir kız bir oğlan büyükler anneleriylle yaşıyorlar bir kısmetsizliktir gidiyor.2. evliliğim benim,okadar çevrem içinde yapayalnızım.öğrencilerim,öğretmen arkadaşlarım bayan arkadaşlarım v,s, yani yinede istanbulda size şu satırlarımı döktüğüm gibi derdimi anlatabileceğim bir canyoldaşım yok desem inanın.yalnızım.evet hemde tahmin edemeyeceğiniz kadar.siz bilirmisiniz herkesin evinde gülüp oynadığı,.şarkılar söylediği o mutlu evlilikleri ben yaşamadım hep kavka gürültü,münüküşü sorunlar,peşpeşe geldi bir baktımki geriye heyhatttttttt ömür geçmiş gitmiş,uyandım.ama geç oldu.artık kendim için birşeyler yapma zamanı gelmiş ve geçmişti.ama yılmadım ve iş hayatında en doruk noktaya geldim.hayatta elime aldığım tüm işleri başardım.yazarlık yaptım,şarkı söyledim,şiir yazdım saz çaldım,siyah kuşak 1. dan taekwondo hocalığı yani daha neler evet başarılarım bir hayli çok,tek maşarısızlğımı yenmek için 7 yıldır uğraşıyorum.kardelen çiçeklerini çok sevdim.onların yetişmesini bir sitede gördüm ve haylran kaldım.ve sloganım oldular,kardelen çiçekleri kadar cesur bir çiçek bir kadın,varmıdır sizce..? dediğim zaman çiçekte cesurmu olurmuş diye güldüler bana...! evethemde en yürekli bir çiçek kardelen.ben onlar gibiyim mücadelemde onları aldım.gözleriyle gülümnseyen yüreğiyle seven ve dünyevi değil uhrevi olarak beni ben ol