Her insanda oldugu gıbı tabıkıde benımde kendımde sevmedıgım be maalesef ki hala yapmaya devam ettıgım bır huyum var.Buda her seyin hep en kötüsünü düşünmem.Ya her seyı kötu dusune dusune hastalandım.Bu kendıme yapmış oldugum en buyuk kötülük.Yenemiyorum..
Çevremdeki insanlara bazen ihtiyaçları oldugunda yardım ediyorum fakat sonra teşekkürü geçtim alay eden bile oluyor. Sonra kendime çok kızıyorum bir daha yapmayacağım diyorum ama yine ihtiyacı oldugunda yardım ediyorum. Yardım etmesem içim içimi yiyor. Bu huyumu hiç sevmiyorum.
Sürekli yaptığım ve bir türlü vazgeçemediğim huyum istikrarlı bir duruş sergileyemeyiş olmam. Bir şeye sinirlensem bile öfkem hep saman alevi gibi geçiyor. Haketmedikleri halde insanları affediyorum. Çabuk unutuyorum bana yapılanları bazen ve bu huyumdan vazgeçmeye çalışıyorum bir süredir. Yavaş yavaş meyvelerini veriyor ama kendimi geri çekmeyi başarabiliyorum zaman zaman.
Herkesi kendim gibi görmek bu huyumu hiç sevmiyorum ben güvenilir biriyim öyle olduğumu düşünüyorum herkeside benim gibi sanıyorum bugün yine aynı olay oldu kimseye inanmamayı elbette öğrenecem bir gün
Ben, çabuk güvenmek, güler yüz göstermek, kafaya takmak, iyilik yapmak gibi huylarımı hiç sevmiyorum. Ayrıca okb hastası olduğum için bu davranıșlar bir hayli daha zor oluyor. Ufacık șeyleri kafama takıp, sabahtan akșama kadar onu düșünebiliyorum.
Birisiyle konuştuğumda sanki o benim kanımdan, canımdanmış gibi davranırım. Herşeyimi onla yapmaya başlarım.
Var genellikle çabuk sinirlenebiliyorum bazı konularda bu hoş olmuyor sıkıntı yaratabiliyor. Bunun hariç yok gibi :)
Sinirden ağlamak. Bu huyumu gerçekten sevmiyorum.
Genelde bunu başka yonlere çekiyorlar korkup ağladı güçsüz gibi şeyler düşünüyorlar ve aşağılıya biliyorlar. Bu yüzden sevmiyorum
İnsanlara kin tutmak. Affetmek asla bana göre bir şey değil ve erdem olduğunu düşünmüyorum. Esasında kişinin yaptığı hatayı umursamıyorum, yani affetmemek değil derdim ama hata yapabiliyor oluşu ben de nefret uyandırıyor. Ve bu kin tutmak sorunumu bildiğim halde vazgeçemiyorum.
Herkesin kendinde sevmediği ufak tefek yada daha büyük huylar,özellikler yada alışkanlıklar vardır.Benimkisi çok eleştirmem insanlardan çok ufacık şeyleri eleştiririm ve bu da beni memnuniyetsiz gibi gösteriyor.Kuruntulu olmam da büyük sıkıntı çok düşünürüm bunun üstüne.Ön yargılı bir insanım .Bunlar genel olarak sevmediklerim elimden geldiğince törpülemeye çalışıyorum.
Akrep burcuyum ve sanırım birine küstüğüm zaman onu çok zor affetmem .
Evet var benim en kötü huyum ön yargılı olmamdır. Bu konuda bir daha yapmayacağım dediğim halde sürekli tekrar ediyorum. Hemen kişinin hareketlerine göre karakteri hakkında ahkam kesiyorum. Bir de çok alınganım ve öfke kontrolüm yok. Bu huylarımdan hoşlanmıyorum.
Genel olarak karşımdaki insan üzülmesin diye ''hayır'' demiyor,diyemiyor olmam.Daha kötüsü çevremdekleride buna alıştırmış olmam.Haliyle ''hayır'' dediğim zamanlarda farklı tepki alıyorum.O yüzden net olmalı insan net olabilmeli.Karşıdakini kırmamak için kendinden taviz vermemeli.Herkes kendi hayatının başrolünü yaşar.
Mastürbasyon çok yapıyorum. Erkek olsam o kadar kafaya takmam ama kadın olduğum için takıyorum. Bu huyumu sevmiyorum, vazgeçemiyorum da. Tövbe ediyorum, fakat yine maalesef ki yapıyorum.
Fazlası ile oburum. Belki de en sevmediğim huyum. Biraz da patavatsız biriyim ama. Çok çabuk sinirlenir saman alevi gibi anında parlar sönerim tabi. Başka ne yazacağımı bilemedim ama tam olarak yukarıda yazdıklarımın bile yeterli olduğunu düşünüyorum.
Artık karşımdaki insanlara güvenim kalmadı . Eskiden çok çabuk güvrniyordum ama şimdi anladım ki çabuk güvenmemek lazımış biraz zaman tanımak lazımış hemen güvenirsen ortada bırakıp gidiyorlar . En sevmedigim huyum buydu ama buda zamanla değişti artık . Bir başka ise inanmak fazla değilde arada sırada dalgınlıgıma geliyor hemen inanıyorum .
Cok kinci biriyim bana biri birsey dese yada yapsa zamanini bekler ani geldiginde ya o hareketi ona yaparim yada bana soyledigi lafi ona yediririm unutmam unutturmam ısıtıp ısıtıp sunarim bu huyu mu hic sevmiyorum
Sürekli on yargılama yapıp aksini yaşadığimda duyduğum utançlik duygusu.
Herkesi masum olarak görmem ve istisnasız her seferinde yanılmam sanırım
Ben çok duygusal birisiyim, genellikle hep iyi niyetimden kaybederim. Karşımda ki kişi ailem olsun sevdiğim biri olsun VS, değerimi bilmediği zaman kıymetimi bilmediği zaman çok zoruma gider. Çok da küskün birisiyim duygusallık var. Ama arkamdan konuştukları zaman sinir küpüne girerim. Çok şükür Allahıma iyi biriyim insan oğlu genellikle hep iyi niyetinden kaybediyor, Teşekkür ederim.
Benim sevmediğim ama hayla yaptığım olay herkeze güvenmek kendim gibi gormek paylaşmak yardım etmek ama sonunda gene benim uzulmem.Sonrasında gene aynısı oluyor.
Bende ne yalan söyleyim zorda kaldığım zaman yalan söylüyorum, sınıf da onca öğretmenlerden laf yiyorum. Ders konusunda olsun, arkadaş cevresi olsun.o yüzden de öğretmenlerime yalan söylemek zorunda kalıyorum, şuan üniversite 2 ye gidiyorum. Bazı konular da kafam çok karışık oluyor dışarı çıkmak için onca yalan söylüyorum. Bu yüzden tövbe ettim ve yalan söyleme meye gayret ediyorum çok şükür teşekkür ederim kardeşim.
Kendimde gerçekten en sevmediğim kötü huylarımdan biri yeni tanışmış olduğum biriyle hemen sıcakkanlı olmam.Bu beni fazlasıyla üzüyor ve yoruyor.Bunun içinden çıkan sorunlarda beni buluyor.Ne zaman karşımdaki kişiye sıcak davransam karşımda ki kişi beni ölene dek öyle hatırlıyor ve kendimi o kişiye karşı bir daha değiştiremiyorum.
Ukalalığım. Kendime böyle bir koruma kalkanı oluşturmuşum sanırım. Hani çok mütevazi olma gerçek sanırlar diye bi söz var ya. Bende ukalalığımla güçlü görünüyorum.
Benim kötü huyum açıkçası çok duygusuz olmam. Duygusuz olduğum için insanlardan sürekli tepki görüyorum. İşte tepki versene , ya olum doğru düzgün konuş falan kötü bir şey demiyorum. Ama ne yazıkki insanlardan baya bir tepki alıyorum. Bu tepksizlik duygusuzluğumu değiştirmeyeceğim ve hayatımda sürekli var olacak.Sevmediğim kötü bir huyum yok bu arada.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.