Şimdilik imamoğlu çizerdim ülkede ufakta olsa bi ışık var sayesinde o olmadan önce zifiri karanlık geleceği olmayan hasta adamdı Türkiye. Şimdilerde biraz yaraları sarılmış iyileşmek üzere sanki ama ayaklanması 4-5 yılı bulacak
Annemi çizerdim.Benim için son mutluluk kaynağı da annemdir bu iğrenç dünyada..Onu da resmetmeye gerek yok bence, fotoğraflarımız var bir sürü onunla.
Benim için mutluluk ailecek toplandığımız büyük aile yemekleriyle beraber, çocuklarımın başarılarını kutladığımız zamanlardır. Mutluluğun resmini çizecek olsam büyük bir aile resmi olurdu.
Kabe’yi ilk gören insanların yüzündeki ifadeyi çizerdim.
Ben olsam eşimle tek başımıza kendimize göre düzenlediğimiz küçük ama bizim olan bir evin içinde çizerdim.
Tabikide gitarımı çizerdim.
Doğayı, denizi orada kendi habitatında yaşayan canlıları çizerdim.
Teletabileri çizerdim. Hep mutlular la ne güzel anasını satayım. Güneş tepelerin ardından batarken dahi mutlular. Ne fatura derdi var ne yemek derdi var ne ekonomiyle uğraşıyorlar. Oy verme dertleri dahi yok ne güzel. Ben de onların arkadaşı olmak ve hep mutlu yaşamak istiyorum
ben annemin gülüşünü çizerdim o benim için mutluluğun anlamıydı hani derler ya ben cennet ve cehennemi de gördüm annemi hem ağlarken hemde gülerken gördüm diye benim de o hesap
Tabikide kendimi çizerdim benimle olan insanın mutsuz olmasına imkan yok diyebilirim :)
Resim çizseydim mutlulukla alakalı rengeren bir şey çizerdim oraya kendimide çizip mutlu olduğum şeyleri koyardım çünkü nen çok mutlu bir bireyim.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.