Mandalinayı portakalın çocuğu sanmak büyüyünce ne demek mandalinalar portakalların çocuğu değil :)
Küçük yaşlarda aklımız ermedıgı düşünülerek bazı şeylerle ya korkutulurduk ya da olmayan şeylere ınandırılarak mutlu olurduk. Mesela öcüler seni yer tabiriyle az korkutulmadık.veya noel baba hediye bırakılacak diye kandırılırken şimdi bunların gerçeği yansıtmadığı doğrusunu öğrendik.
Küçükken herkeste araba olunca arabaların bedava olduğunu sanardım. Televizyonda izlediğimiz dizilerde oynayan kişilerin televizyon kablosundan yürüyüp geldiğini sanardım. Küçüklüğümden en çok çocuklar duymasını izleyince o dizi gerçek sanıp sanki birisi de bizi çekiyor sanardım.
Çocukluğumun en saf inanışı ya da duygusu. Cem Yılmaz’ın kuzenim olduğunu sanıp bunu sokakta yahut okuldaki tüm arkadaşlarıma söylemem.. yaklaşım orta okula geçince aslında aramızda hiç bir kan bağı olmadığını öğrenip hüsrana uğramıştım.
Küçükken kedileri kız köpekleri erkek sanardım ama aslında ikiside farklı hayvan olduğunu sonradan anladım. Mandalinayı portakalın yavrusu zannederdim bunuda genelde çoğu çocuk öylede zannedermiş.
Küçükken allah ağladığında yağmurun yağdığını düşünürdüm
Kasanın yanındaki ok yazan ürünlerin erkek parfümü olduğunu düşünüyordum ama prezervatifmis geçen sene öğrendim
Küçükken Feydi Tayfur'un bende özledim bende resmin var şu an elimde sözleri ile devam eden şarkısını resmin var şu alemde diye bilirdim. Bir süre öyle söyledim sonra doğrusunu öğrendim. Birkaç şarkıyı daha öyle biliyordum mesela. Ayrıca Ediz Hun ve Edisonu aynı kişiyi zannediyordum. Ne kadar safmışım ya :D
Ya annemler anlattığında hem gülüp hem de salaklığıma üzülmüştüm baya. Yağmur yağdığında Allah çişini yapıyor kar yağdığında ise kakasını yapıyor diye düşünürmüşüm ve öyle günlerde dışarı "pislenmemek" için hiçbir kuvvet beni dışarı çıkaramazmış. Hala annemler anlatıp anlatıp gülüyor ve ben buna 2.sınıfa kadar falan inanmışım bu daha trajikomik bir şey sanırım.
Ben küçükken hindilerin ayakkabıları olmadığına merak edersin
Insanlarin en masum olduğu yaşlar. Ben küçükken büyülerin hiç büyümegini çocukların ise hiç büyümedigini sanıyordum taki biraz büyüdükten sonra ve abimin bana söylemesiyle acı gerçeği öğrenmiştim. Keşke hiç büyümeseydik çocukluk daha güzeldi.
parmak çıtlatmanın çok zararlı olduğunu söylerdi annem kireçlenme olucak yapma derdi bu yüzden hiç yapmazdım araştırdım ki alakası yokmuş kireçlenme ileri yaş hastalığıymış birde bir keresinde yanlışlıkla zeytini çekirdeğiyle yutmuştum miğdemde büyüyecek sanmıştım çocukluk işte
Bu biraz saçma olabilir ama çocuğun düşünme gücü ile yapıldığına inanan biriydim çok saçma biliyorum ama bana da öyle dendiği için öyle biliyordum yani
Camilerin Allah'ın evi olduğunu duyduğumda Allah'ın her akşam o kapıdan içeriye nasıl girdiğini, nasıl sığdığını merak ederdim. Eğilerek geçtiğini falan hayal ederdim. Tabii Allah'ın evi kavramının çok sonradan çok farklı olduğunu öğrendim.
Bunu söylerken çok utanıyorum hala ama ben küçükken erkeklerin poposu yok zannederdim.Sadece çiş yapıyolar zannediyordum.Taaaki bize bi misafir gelmişti bnde lavobada kimse yok diye içeri bi dalmıştım adam tuvaletteymiş orda görmüştğm poposunu sonrasında erkeklerinde poposu varmış dedim.
Valla küçükken tırnak yemenin faydalı olduğunu biliyordum çünkü gördüğüm herkes tırnağı tırnak makası ile kesmez direkt mideye indirirler di zararı varmıydı yararı pek bilinmez di
Sakızı tutunca karnımla sırtımı yapışacak mı diye aynaya bakardım. Karnımla sırtım yapışacak zannederdim. Mandalina küçük parçalarını yanındaki büyük mandalinanın yavrusu zannederdim ikisi bir yerdim sonra onları ayırmazdım ama sonra vicdan azabı çekerdim neden onları öldürdüm diye :)
ay'a baktığımda ertesi gün arkadaşlara diyordumki ben dün dünyayı gördüm diyordum arkadaşlarda bana biz de gördük diyordu demekki sadece ben mal değilmişim bunu anladım neyse gördüğüm şey ay dı ama ben onu dünya sanıyordum kısacası bu
Gezmeye gittiğimizde dışarı her bakışımda güneş yanimda olurdu bende onun benimle gezmeye geldiğini sanardım hatta saklanır birden bakardım gitti mi diye :D
Bizi leyleklerin getirdiğine inanmak,uçak geliyor diye yemek yemek,ömür boyu ailemizle yaşayacağımızı düşünmek gibi bir çok şey var.Çocukluğum çok geride olduğu için anımsamakta zorlanıyorum.
Hiçbir anne baba çocuğuna gece sakız çiğneme çünkü ölü eti çiğnersin demeleri bana göre yanlış bir anlayıştır. Bu anlayış ben çocuk iken çok söylenirdi.
Her pencereden baktığımda gördüğüm güneşi başka güneş zannederdim böylece onlarca güneş oluyordu. Bir de uçakların yeterince güçlü bağırırsan seni duyabileceğini.
Meyve çekirdek yutunca midede büyüyeceğini düşünmek.
Küçükken annem akşam ezanından sonra sakız çiğnetmezdi ölülerin etini çiğniyoruz diye. Uzun yıllarca bu duruma inanmışlığım var ve akşam ezanından sonra sakız çiğnemezdim. Türk kahvesinin vücudumuzu kararttığını düşünürdüm ve uzun yıllarca ağzıma bile süremedim. Eskiden olan tüplü televizyonların içinde insanlar var sanardım. Üst deliklerinden bakar içindeki insanları görmeye çalışırdım.
Küçükken otobüs ve minübüsün aynı şey olduğunu sanardım ve sürekli sorgulardım neden farklı isimler söylediklerini .
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.