Kimse doğarken kötü doğmaz .herkes güzel bir fıtrat üzerine dünyaya gelir.Büyüdükçe ve bazı seylere aklı erdikçe insan kendini bazı şeylere yönlendirir.Etrafında olup biten herşey insanı etkiler .çevre insanın kişiliğinin oluşmasında önemli bir faktördür.iyi bir çevrede hayatını devam ettiren bir insan ve hayatı boyunca kötü bir yaşantı süren aynı kisiliğe sahip olamaz .Bu yüzden kötülük ve acımasızlık sonradan meydana gelen bir seydir.
Hiçbir insan doğuştan bir karaktere sahip değildir. Yaşadığı hayatla beraber davranışlar kazanır ve düşünce dünyası gelişir. Mesela huzursuz bir evde büyüyen çocuk ileridede huzursuz eder. Yani kişilerin karakterleri yaşadığı hayatla doğru orantılıdır.
İnsanların hepsi temiz ve masum olarak doğar. Karakterleri de çevre koşulları ile oluşur. Kötülük ve acımasızlık biraz da insanın bu tip davranışlara muhatap olmak zorunda olmasından kaynaklanır. Yine de akıl ve mantığını kullanarak iyiliği seçme şansı olduğu için yaptıklarından mes'ul olur.
Mey gider saki kalır her renk solar haki kalır... diploma insanın cehlini alsada varsa hamurunda eşşeklik baki kalır.
Bence insanları hayat şartları vs. Böyle olmaya zorlamaktadır. Çünkü her bebek yeni doğduğundan aynıdır . Onları farklılaştıran ise yaşadığı ortam ,aldığı eğitim, yetiştiği ailedir. Ve bu ortamlarda insanların karakterini belirler. Sonradan kazanılan bir şeydir.
Doğuştan olmaz çocuk büyüme aşamasında öğrenir her şeyi nasıl yetiştirilir ise ne gördüyse hayatına ne gösterdiyse insanda da o şekilde olur.
Sonradan hayat şartları gerekçesi ile olabilir benim çocukluk arkadaşım vardı istanbula taşındılar çok temiz kapli birisiydi kimseyle dal
Sonradan hayat şartları gerekçesi ile olabilir benim çocukluk arkadaşım vardı istanbula taşındılar çok temiz kapli birisiydi kimseyle dalga gecmez alay etmezdi istanbula gittikten 5 sene sonra tekrar buluşma fırsatımız oldu ama giderken vicdanını ve duygularını 5 yıl önce burda bırakmış cok acımasız sinirli birisine dönüşmüştü.
sonradan olur.kişi nasıl yetiştirilirse o şekilde hayatına devam eder.küçük yaşta akıllarında hiç bir kötülük bulunmayan bireyler zamanla çevrelerinden gördükleriyle iyiliğe veya kötülüğe yönelir.
Kişiye göre değişir doğuştan vicdansız olanda vardır yaşadıkları sonrası vicdanını, acıma duygusunu kaybedende vardır.
Kesin bir şey söylenemez yani.
Acımasız ve vicdansız olmak sonradan öğrenilen birşey olduğunu düşünmüyorum. Kötülük doğuştan her insanın içinde yoktur fakat hayat şartları ve yetiştirildiği ortam bunların çoğalmasına neden olabilir. Hayatımda böyle bir kaç insan tanıdım. Çocukluğumda çoğu arkadaşım saf, temiz kalpli bireylerdi, fakat yetiştirildikleri ortam, aile en önemli faktörlerdendir. Her insan doğduğunda iyilik içinde doğar. Büyürken kötü yollara düşebilir. Dikkat edilmesi gereken bir konudur bu.
Bence doğuştan değildir. Sonuçta herkes yetiştiği ortama aile yapsına ve kültüre göre şekil alıyor. Bence direkt olarak kişinin yetiştirilme tarzı ve aldığı eğitimle ilgili bir durum bu.
İnsanın özü ile ilgili bence.Bazı insanlar ne kadar acı yaşasa zor duruma düşse bile kimseyi incitmiyor ve metanetli bir tavır sergiliyor .bazıları ise en ufak problemi bahane göstererek vahşileşebiliyor.hem öz hem çevre ortaklaşa karakterimiz oluşuyor.
Kısmen evet çocuk doğarken bazı huylarını anadan ve babadan gelir. Dna ve genetiği yüzünden ama bunları sürdürmek ve huy haline getirmekte kendi elinde, zamanla bu hislerini içinde öldürür ve kötü bir huy olduğunun farkına olursa yapmamaya gayret edebilir bu çocuk kadar en az anne baba içinde önemlidir küçük yaşta ne kadar iyi yetiştirilirse o kadar iyi olacaktır.
Böyle bir söz okumuşdum ki korkak insanda vicdan olmur
Bence sonradandır. Çünkü insanlar genelde yaşadığı çevreden etkileniyorlar. Aile yetiştirmesi, çevre, eğitim birçok şey insanları etkiliyor ve davranışlarına, karakterine yön veriyor. Genelde vicdansız, acımasız ve kötü olan kişilerin geçmişine inilirse orada bir iz, bir yara bir şeyler vardır. Psikolojik tedavilerde hep geçmişe gidilir mesela.
İnsanın bir fıtratı vardır bu doğuştan gelir.Fakat vicdansızlık,kötülük farklı bir durum çocukların yetiştirilme tarzı,ortamı,anne ve babası etkilidir bırada.O yüzden uzmanlar basbas bağırıyor çocukların yanında tartışmayın,çocuklara bağırmayın diye.Bunların hepsi birbirini etkileyen faktörler çocuklar huzurlu,mutlu bir ortamda büyütülmeli ki büyüdüğü zaman vicdansız biri olmasın.
Ben önceden sonradan oluştuğunu düşünüyordum fakat William Golding'in Sineklerin Tanrısı kitabını okuduğumda fikirlerim değişti.Cocuklarin dahi içinde hem melek hem de şeytan var diyor.Hangisi ortaya çıkmaya müsaitse o çıkıyor.Duruma ve şartlara göre içimizdeki iyiliği de kötülüğü de biz çıkarıyoruz. Normalde karıncaya bile zarar vermeye cekiniriz. Fakat arkanızda size doğru koşan eli bıçaklı korkunç birini gördüğümüzde ister istemez ya kaçmaya ya da mücadele etmek için savasmaya çalışırız.
Aslında ben öyle olmadığını düşünüyorum. Hadisde her insan müslüman fıtratı üzere doğar ama sonradan değişir mealinde buyurulmuştur. Yani bence sonradan farklı etkenlerle o hale geliyorlar.
Yaşadığımız şartlara göre değişiyor kötülüğü veya iyiliği şeçmemiz. Yetiştirilme tarzına göre ve karşılaştığımız durumlara göre değişiyor.
Bence bu durum tamamen kişinin seçimleriyle ve düşünce yapısıyla alakalıdır. Bazısı çok zor şartlarda dahi iyi kalmayı başarır bazısı ise yaşanılan kötü şeylerin onu körelttiğini kötülüğe ittiğini düşünerek bunun arkasına saklanarak vicdansız olmayı seçer. Ben insanların bu tercihi yapabilecek iradeye sahip olduklarını, tamamen iç dünyasındaki seçimde bittiğini düşünüyorum.
Sonradan kazanılan birşey olduğunu düşünüyorum. Tecrübeler, çevre, aile yapısı etkiler bence..
Şöyle bir deyim var "Alimden zalim, zalimden alim doğar". Yani doğuştan gelen bir şey olaydı iyi anne babadan iyi evlatlar dünyaya gelirdi ya da tam tersi olurdu. İnsanlar fıtraten güzel huy ve ahlakla dünyaya gelirler hani deriz ya her bebek bir melektir. İyi ya da kötü içten gelen bir bilmedir. İnsanın yaşam koşulları, düşünce evreni, ahlak algısı vb durumlar insanın yönelimini belirler ve bunların neticesinde kişilik olarak insana yansır. Bu durumda da kötülük ya da iyilik ortaya çıkmış olur.
Hayır öyle olduğunu düşünmüyorum bence sonradan yaşam onu o hale getiriyordur.
Bence insanın içinde kötülük varsa ilk başta çıkmasa bile zamanla çıkacaktır
