İyi Niyetimden :(
En sevmediğim huyum aslında iyi bir dinleyici olamamaktır.Bundan çok eminim.Arkadaşlarım herhangi bir konuda konuşurken ben sanki sıra bendeymiş gibi hemen konuşmaya katılıyorum.Asla da böyle olmamalı tabii ki.Ama onlar da beni hiç kırmıyorlar ve beni dinliyorlar.Ama ben biliyorum ki en kısa zamanda bu kötü eksikliğimi iyice kabullenip düzeltmeliyim,
Uzun yıllarımı hastanelerin en ağır servislerinde yatalak yakınlarımla geçirdikten sonra henüz normal hayat düzenine geçemedim ne yazık ki.Ev işleri benim çok dışımda kaldı.Sosyal hayat tamam ama kendi hayatıma ve kendime tam dönemedim.Şu anda en sevmediğim huyum kendimi biraz kenarda tutmam ama benim dışımdaki herşeyi aşırı önemsemem.
sinirlenince ağlamam hele hiç olmaması gereken biryerdeysem gerçekten çekilmez bişey
Çok fazla düşünmek.. değer vermeyeni kıranı dışlayanı anlamaya çalışmak beynimde çaprpıp toplamak öyle saçma şeyler düşünürken hayatı kaçırmk kendini üzmek okadar kendimizi düşünsek daha iyi hissetmeye zorlasak olmazmı onların beynimizin en baş köşesine yerleştirip kendimizi harcamak.... ama elimde olsa değiştirmek isterdim
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.