Muhtemelen çocuğumu kurtarırdım daaa beni kim kurtaracak? Ben de yüzme bilmeyen bir insanım neticede :) Çok zor sorulardan bir tanesi daha ama ben gene de çocuğum diyorum..
Belki şuan çocuğumuz yok anlayamayız o duyguyu ama anlasak bile anne derim ben ya. Anne çok farklı bir kavram.
Allah aşkına böyle sorular sormayın ama:( Sorusu bile tüyler ürpertici bu durumda ben korku ve telaştan felç olurdum sonrası ömürlük pişmanlık olurdu.
Tabi ki anneyi... Çocuktan bir tane daha yaparız ama anneden bulamayiz ;))
Keşke yüzme bilseydim fakat tabi ki böyle durumlarda yaşa bakılmalı.İleriye yönelik haraket edilmeli.En kötü ölüm boğularak ölmek.Bu durumda caresizlik insanı kahreder.Yine de annem yaşamış görmüş ama evlat öyle mi daha yaşayacak öğrenecek.Evladımı kurtarırdım.
Denizde annem ve çocuğum boğuluyor olsa, sadece birini kurtarma şansım bulunsa hiç tereddüt bile etmeden çocuğumu kurtarırım tabii.. Zaten annem de çocuğumu bırakıp onu kurtarmaya kalksam benim yüzüme tükürür! Tükürmese de kararım değişmez gerçi.. Sonuçta torunu olan bir kadın yeterince yaşamış demektir, çocuğumun ölümüne seyirci kalmam düşünülemez o yüzden de..
çok zor bi karar ve çaresizlik allah kimseyi o duruma düşürmesin herkez çocuğunu kurtarır o durumda belki ama birde anne var ömür boyu vicdan azabı var çok zor bi durum
Bir anne için çocuğu herşeyden önce gelir. Tabiki ben de bir anne olarak ilk çocuğumu kurtarırdım. Yine de Allah kimseyi böyle bir seçim yapmak zorunda bırakmasın.
Böyle bir durumda olmayı kimse istemez elbette.Ama gerçek hayatta böyle olaylarla karşı karşıya kalan insanlar da var. Bu da bir gerçek. O sebeple anne başka ama evlat bambaşka.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.