Ben şahsen her ne yaparsa yapsın, çocuğumu sevmekten asla vazgeçmem. Her durum ve her şartta da koruyup kollamaya devam ederim. Evlat dediğimiz şey, hiç bir şart ve durum altında vazgeçilebilecek bir şey değildir.
Sanırım bütün hatalarını affederim ama kötü biri olursa bunun için çok üzülürüm ve ne kendimi ne onu affederim, masum insanları öldüren bir çocuğum olmasını istemem mesela.
Onun dışında(Ölüm) diğer şeylere çözüm bulunabilir.
Ben evlatlıktan reddedemem ya. Bu çok ağır bir itham olurdu. Ama sürekli etrafa zarar veren insanları öldüren, haklarını gasp eden, hayvanlara zarar veren ve sürekli başa beladan çıkmayan bir evladım olsa ki Allah korusun burada bile kendimi suçlarım nerede yanlış yaptım diye.
Hani bir laf var “bekara karı boşamak kolaydır” şuan bekar olunca bir şey diyemiyorum. Çünkü şimdi bir şey derim, Allah büyük konuştun diyerek başıma getirir.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.