Akp den sonra hayat güzelleşti derdim.
Yüzüne bakmak zor bence o kadar uğraşıp kurduğu fabrikaların, yaptığı yeniliklerin nasıl birer birer yok edildiğini anlatalım ki. O şartlarda bunun için uğraşan birinin yüzüne nasıl halkının emanete hıyanet ettiğini söyleyelim ki?
Atatürk çıkıp gelse..Ah ah anlatacak konuşacak soracak o kadar çok şey var ki. Bizim bir şey anlatmamıza gerek kalmaz o zaten her şeyi görmüştür.Her şeyi bilir o.Şu an eğitim kötü,ekonomi kötü,Andımız kalkmış,bayrağa saygı yok ne diyeyim ki ona Sadece derim ki sen gittin ama hiç unutulmadın.Seni sevenler daha da çok sevenler var.Hala izinde yürüyenler.Bu vatan bu ülke sana çok şey borçlu.Sen yattığın yerde huzurla ya.Bu bayrak inmeyecek,bu millet seni hiç unutmayacak
Atatürk çıkıp gelse boynuna sarılırım ve bie daha gitmemesi için yalvarırım. Onun yokluğunda halkı, milleti değil sadece koltuğu sevenlerin neler yaptıklarını anlatırım. Onun yolundan gittiklerini söyleyip türlü türlü işler yapanları anlatırım. Onun emek vererek yaptığı her şeyin nasıl hiçe sayıldığını anlatırım. Keşke öyle bir mucize olsa...
Şuan ne diyeceğimi bilemedim. Dilim tutulur, mutluluktan ağlarım heralde.
Içim bi burkulur sanırım. Konu hakkında da tek kelime edemem, açarım interneti, haberleri, izletirim ne varsa. Ne yaşandıysa görür ve çoğunlukla hayal kırıklığına uğrar belki de.
Açıkçası önce bir kalakalırdım sonra da ne kadar öfkeli tembel olduğumuzu bazı zamanlarda da ne kadar yürekli ve altın kalpli olduğumuzu anlatırdım. Kendim anlatmak yerine onu dinlemek isterdim uzun uzun.
İlk önce şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemem hoş gelmişiniz derim. Yapılan yenilikleri ve teknolojileri anlatırdım.
Utanırdım hem de çok utanırdım. Bize bıraktığı ülkemizi anlatmaya da kelimeler bulamazdım boğazıma düğümlenirdi her birisi. Üzerimize düşen görevleri yapamadığımızın bir açıklamasını yapamazdım çünkü kendisine. Milletçe uyuyoruz diyemezdim .
Nasıl anlatabilirsin ki ben kendime bile anlatamıyorum. Yaşıyoruz be Atam sen de yaşa gör derim. Anlatarak bir şeyler olmaz bence. Kendi görerek daha rahat anlar ve çözüm bulurdu.
Atatürk benim evime gelse sanırım heyecandan ölürdüm.Ve bana öyle kritik bir soru yönelttiğinde sanırım gözlerinin içine bakamazdım utançtan onun bizlere emanet ettiği pırlanta gibi ülke şu an ne durumda sanırım atamın dizlerine kapanır ağlardım bizi affetsin diye ama bu imkansız.
Vay be bu ulke ne gune kalmis kimse derdini anlatacak kapasitede kelime dagarcigina sahip değil. Bu ne sacmalik birincisi; bu ulkeyi Sizden sonra kim devraldi?
İkincisi; sizin aklinizda ki laiklik ile suana kadar uygulanan laiklik ayni mi?
Ya o değilde siz kabrinuzde yatarken burada insanlarin karsinizda dua okumalari mi size geldi yoksa bustlerinizin karsisinda durmalari mi.
Hani birseyi daha merak ediyorum dogrusu sizden sonra gunumuze kadar gecen zaman zarfinda ki ulke sizin ne kadar hayalini kurdugunuz ulkeye benziyor. Peki ya Turk kadinlarin uzerinden ayristirici siyaseti siz nasil buluyorsunuz. Derdim .
Hani oyle değilde peki ya PEYGAMBER EFENDİMİZ GELİRSE NE YAPARSİNİZ.??????
Keşke bunların kökünü zamanında kaziyip gitseydin derim.
Birkaç olay anlatırdım hem yaşadığım hem şahit olduğum hem de duyduğum çok iyi anlardı bence.
Zaten bir gün yaşasa anlatmama gerek kalmazdı diye düşünüyorum. Siyasette laf dalaşından başka hiçbir icraat yok mesela. O ona laf atıyor, diğeri cevap veriyor. Sanırsın mahalle kavgası. Ben gençlikten hala umudumuz var derdim.
Aha gördüğün gibi işte derdim. Herkes Cumhuriyetçiyim deyip parti peşinde koşuyor derim. Senin adını kullanıp ortamlarda saygınlık kazanmaya çalışıyor derim. Kemalistlik çıktı derim. Seni ilahlaştırıp senin üzerinden pirim yapıyorlar derim. "Yönetemiyorlar paşam yönetemiyorlar!" derim. Atatürkçülük yalnızca sözde ve yazıda kalıyor derim. Sırf gösteriş için, Atatürkçüyüm demek için her yerdesin Atam derdim. Keşke yeniden yanımızda olsan da yeniden bir devrim yapsan derdim.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.