Bu soru hayata bakış açınızı söylüyor. İki kurabiye var önünüzde.Biri en sevdiğiniz diğeri ise sıradan hisler beslediğiniz bir kurabiye. Önce hangisini yersiniz?

ilk önce kötü haberi alırım.her zaman sonrayı düşünürüm.hiç anı yaşamam.daha sonra yaşanacak olumsuz bir durumda önlemimi almış olurum.mutluyken bir anda olacak mutsuzluk bence daha büyük hayal kırıklığı yaratır.

Genelde bu durum ile misafirlikler de karşılaşırız ve ev sahibi bize bunları ikram eder Biz de ayıp olmasın diye hepsini yemeye çalışırız yemezsek ısrar edileceğini biliriz O yüzden ben de ilk olarak tadını sevmediğim kurabiyeyi yerim Daha sonra ise sevdiğim tadı yerim ağzımda O bildiğim taktığım tat kalsın isterim.

Bu paragrafı okuyana kadar önce diğer kurabiyeyi yer sonra sevdiğim kurabiyeyi yer bir mantıkla yaşıyormuşum hayatı onu farkettim. Artık 9nce sevdiğimden başlarım

Ben sıradanı yerdim çünki en sevdiğimi sona saklar daha çok zevk alırdım.

Vay be... Biraz doğru olabilir bu çıkarım. Ben önce sevmediğimi yerdim ki aradan çıksın. Sonrasında sevdiğimi keyifle yiyebileyim. Önce sevdiğimi yersem geriye sevmediğim kalıcak ve mutluyken mutsuz olacağım çünkü..

Tabiki ilk en sevdiğimi yerimi tadını ala ala o bitince de diğer sıradan kurabiyeyi yerim . Sen

Haklı bir yazı ama ben sevdiğimi sona saklayanlardandım. Çünkü sevdiğimi en sona bırakıp ağzımda tadının kalmasını isterim, diğer türlü hemen bitmiş olur ve bu beni üzer :(

Bence biraz saçma olmuş herkes en sevdiği kurabiyeyi yemekle başlar ki zaten kimse normal derece de sevdiğini ilk yemek istemez diye düşünüyordum ki en sevdiğini sona saklarım diyenler olmuş ben en sevdiğimi yerdim şahsen

Önce en sevmediğimi yerim. Çünkü onun bende bırakacağı o tatsızlığı, hoşnutsuzluğu görüp yaşamalıyım ki ondan sonra sevdiğim kurabiyeyi yerken ondan daha iyi, daha güzel bir tat haz alabileyim diye. Acı çekmeyen, kayıplar yaşamayan insanlar mutlulukların ellerindeki bazı mücevherlerin kıymetlerini bilmedikleri, bilemediklerinin ortaya çıkardığı sonuç gibidir. Acısıyla, iyisiyle, kötüsüyle yaşayacaksın ki bazı şeyleri ondan sonraki güzelliklere hazırlanan zemin sağlam olsun.

önce sıradanı yerdim en sevdiğimi sona bırakırdım.

Önce sıradan hisler duyduğum kurabiyeyi yerim sonra en sevdiğim heycan duyduğum kurabiyeyi.Çünkü adrenalini yavaş yavaş almak istiyorum

Kurabiyelerin ikisini de aynı anda yerim.Yada canım hangisini istiyorsa o an onu yiyebilirim.

Önce sıradan olanı yerim sonra en sevdiğimi yerim tadı damağımda kalsın diye. Hayat zaten hep böyle değil midir? Sevdiğimiz şeyleri en sona bırakmaz mıyız?

Ben ilk önce sıradan hisler beslediğim kurabiyeyi yiyip bitirmeyi tercih ederdim çünkü en sevdiğim kurabiyeyi sona saklamak, onu daha sonra tadını çıkararak yemek isterdim.

Sıradan olanı yemem.Sevdiğim kurabiyeyi yerim. İkisin de yemek zorundaysam önce sıradan olanı en sona sevdiğimi bırakırım.Guzel olanın damağımda izi kalsın diye.:))

Sanırım sona saklıyorum ben

Önce sevmediğimi yerim ben.

önce ikincisini sonra 1.ncisini yerdim

Ben en sevdiğim kurabiyeyi sona saklıyorum.

Ben sevdiğim kurabiyeyi yerdim

Bence bu çok genel bir şey olmuş belki kötü haberden sonra gelecek olan iyi haber o kadar güzel bir haberdir ki o kötü haberi hiç hatırlatmaz bile bir de şöyle bir şey var ya dişin ağrımasa ağzında kalan son tat en sevdiğin tat olacak...

Hayatim da da yapmış olduğum gibi insan en güzel anlarını sona saklar.Zihin bunu kaydeder ve onun verdiği tat da tutuklu kalır.Benim hayat felsefem bu en güzel şeyleri aynı bir kurabiye gibi en sona bırakmayı seviyorum.