Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.. Düşmem dersin düşersin, şaşmam dersin şaşarsın.. En garibi de budur ya, öldüm der durur, yine de yaşarsın.
Bazı insanlar.. Bazen insanlar...
Bu dünyada adalet beklemek yersiz olurdu zaten..
Tanrı istemezse yaprak düşmezmiş.. Tanrı istemezse insan ölmezmiş..
İnsan, ne ise o olmayı reddeden tek yaratıktır.
İnsan doğduğu zaman yaşam denilen ölümcül hastalıkla doğar. Yaşamak ağır ağır ölmektir aslında..
"O öyle bir şey yapmaz" diyerek kimseyi savunmayın. Çünkü artık herkes her şeyi yapar.
Kadınlar dedikodu yapmaz. Bilgi alışverişi o bi kere. (:
Asla 'asla' demeyin. (birgün kendinizi 'asla' dediklerinizi yaparken bulabilirsiniz)
"Birbirinizin celladı olmayı bırakın da, şu yerdeki insanlığımızı toparlayalım."
Yüreğin çok kalabalıktı.. ses etmedim.
Mayınlar da sessizdir.. Ta ki üzerine basılıncaya kadar.
Hayat bir satranç, altmışdört karenin dışında olmak da var, piyon olmak da var, mat olmak da.
Erkekler şaraba benzer.. Geçen yıllar kötülerini eskitir, iyilerini olgunlaştırır.
Kimin yarasına kabuk olursan ol, iyileştirdiğin an düşersin..
Ya zaman yanlıştır, ya da insan..
Yaprak da ağaçtan sıkılmıştı.. sonbahar bahaneydi sadece..
Gecenin kör saatleri..ve yine uykusuz..
Gece midir insanı hüzünlendiren..yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen..
