Daha yumuşak, daha esnek bakmaya başladım hayata son beş yıl içinde. Sesimi, sözümü yeterince ve doğru kullanmadığımı fark ettim. Sağlığımı ilaçlarla, doktorlarla korumaya çalışmamın yeterli olmadığını öğrendim. Zihnimi susturmayı, öncelik sıralamamı beni mutlu eden şeyler lehine değiştirmeyi, aldığımız her nefesin önemini son 5 yıl içinde öğrendim. Bu öğrendiklerim, beni daha sağlıklı, daha sakin, daha huzurlu, daha dingin, barışık, yumuşak bir insan olmaya yönlendirirken, kendimi daha uyumlu, daha bir yere ait, bir şeyin (çok büyük birşeyin) parçası hissetmemi sağladı. Son beş yılda çok daha mutlu hissettim kendimi. Çok daha güçlü olduğumu da gördüm, hem hayat tarzımı hem de asla ayrılamam diye düşündüğüm şehri bir çırpıda değiştirdim. Bunu yapınca, direksiyona oturmak daha kolay gelmeye başladı, hatta hoşuma gitti. Arabayı kullanmaya da başladım. Bazı insanlara önyargılı davranarak aslında ne büyük haksızlık ettiğimi de fark ettim bu son beş yılda. Bir de (ki bence en önemlilerinden biri de budur) insanın eğitimine, gelişimine, sağlığına gerçekten hiç bir katkısı olmadığını ve sadece kolaylaştırıcı bir araç olduğunu bu son 5 yılda fark ettim.
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.